dənləmək

f.

1. Dənli yemləri bir-bir dimdiklə götürüb yemək (quşlar haqqında). Toyuqlar darını dənlədilər.

2. Meyvəni ağacdan bir-bir qoparıb toplamaq, yığmaq, dərmək. Meyvələri dənləmək.

3. Arıtlamaq, təmizləmək, irini xırdadan, yaxşını pisdən ayırmaq. Buğdanı dənləmək. Düyünü dənləmək.

4. məc. Bir-bir qırmaq, öldürmək, tələf etmək, ortadan qaldırmaq. Elə, başçıları qırıb dənləsək; Qorxudan çəkilər yerdə qalanlar. S. V.. İlyas sərrast atəşlə <düşmən> zabitlərini bir-bir dənləyirdi. M. C.. Bizim avtomatçıların atəşi <faşistləri> bircəbircə dənləyirdi. M. Hüs..